Arada bir anılarım depreştiğinde 32 yaşında olan serçe arabama binerek ver elini Besni diyerek yollara düşerdik.
Tabi, teneke tava da gel gel ederdi o tarihi şehirden.
Burada yaşanmış bir fıkra anlatayım; Günlerden bir gün Besni’ye bir Kaymakam gelir. Kaymakam Bey Besni’yi, bu güzel ilçe de kaymakamı çok sever. Haftada bir gün Besni Belediye Başkanı da teneke tava yaptırıp Besni erkanını da davet ederek zevkle yerlermiş bu yemeği. Gün gelmiş devran dönmüş. Kaymakam Beyin tayini Karadeniz Bölgesinin bir ilçesine çıkmış. O da bu ilçenin devlet erkanını davet ederek “teneke tava yaptırmış” Ama o tadı bulamamış. Besni Belediye Başkanını arayarak “Başkanım ben de teneke tava yaptırdım ama burada o tadı bulamadım, bunun sırrı nedir diye sormuş?”
Başkanın yanıtı: Biz o tenekeleri fırının önüne bırakırız. Gece kediler ve köpekler gelirler o tenekeleri yalarlar işte bunun tadı oradan geliyor demiş. Gülüşmüşler. Sonra da: Gelelim benim Besni’me. Benzinin litresi kırk liraya yaklaştı. Ya tavadan vazgeçeceksin ya da o parayı ödeyeceksin.
Buyur buradan yak Emekli kardeş. Hem açsın, hem torununa bir paket çikolata alamıyorsun. Eve bir kilo et de alamıyorsun. Evde kavga başlıyor. Kafa kırılıyor. Göz morarıyor ve daha kötüsü karını öldürüyorsun… Her ay yüzlerce kadın öldürülüyor bu ülkede.
Be kardeşim. Seçimlerde de oyunu öbür partilerden birine, örneğin ana muhalefet partisine verirsen dinden mi çıkarsın? Be kardeşim. Senin ateşine biz de yanıyoruz.
