Bir haftalığına sevgilime gittim. Onun koynunda öyle huzur buldum ki sözcüklerle anlatılmaz… O , beni. Ben de onu çok özlemişiz. Vardığım ilk dakikadan itibaren koynunu açtı bana, ayrıldığım son saniyelere kadar devam etti bir yıllık hasretimiz… Heybemde biriken tüm ağırlıkları, uçsuz bucaksız yeşilimsi kanatlarına bağlayarak en derin semtine bırakıverdi Sevgilim Akdeniz!.. Ben bu denize sevgilim diye hitap ederim hep.
Konakladığımız motelin adını Türkçeye çevirdiğimizde “Cennet” anlamı çıkıyor. Orada aklımdan geçenleri bir iki cümle ile izah edelim; Hani şu Barbie Bebeklerden bile tahrik olan bir Hoca var ya , eğer o zatı şahane orada bulunsaydı şunları mırıldanırdı:
“Galiba öldüm şu an cennetteyim. Etrafımdakilerde tanrının bana gönderdiği hurilerdir!..”
Ya da şöyle mırıldanırdı:” Güneşlensem, denize girsem, kuma uzansam, nereye baksam devamlı tahrik oluyorum, ya odamdan dışarı çıkmayayım ya da buradan tezden uzaklaşayım!”
Canlı olanlar için daha beterini düşünecektir tabi ki… Beyninde; Oraya tatile gelen bayanları” Annen, bacın yerine koyarsan hiç kimse seni tahrik edemiyor. Ama şunu çok iyi anlıyoruz şimdi.” Tahrik oluyoruz “tezini yayarak, Cumhuriyetimizin serpilip büyüttüğü çağdaş kadınlarımızı, kara çarşafın içine hapsetmektir. İşte o kadınlarımız var ya; gün gelir cepheye mermi taşır, ülkesi için savaşır, özgür iradelerini kullanarak, gün gelir; oylarını aydınlık gelecekten yana kullanarak, vatandaşı olduğu Türkiye Cumhuriyeti’ ne sahip çıkacaktır.
Bir haftalık tatil hakikaten ruhumu yıkayıp temizledi. Heybemdeki işe yaramaz ağırlıkları çöp sepetine atıverdi. O misyonu geçmiş ağırlıklar şöyle ya da böyle bu köşede yer alamayacaklardır.
Bir de Cumhuriyetimizin ilk kaymakamlarından birisiyle karşılaştım orada. Okuduğum kitabın üzerinde Atatürk resmi vardı. Şöyle sorarak yaklaştı:” Kitap okuyan bir vatandaşımı gördüğümde inanılmaz mutlu oluyorum. Şimdi de öyle oldum. Ancak günümüzde Mustafa Kemal içerikli kitap okumak cesaret gerektiriyor. Siz korkmuyor musunuz?
Ayağa kalkarak o sevimli yüzüne baktım ve boş bir insan olmadığını anladım ve yer gösterdim. Sonra da” Asla korkmuyorum” dedim. Emekli kaymakam olduğunu ve 88 yaşında olduğunu söyledi. Bir soruma şu karşılığı verdi:” Güneş doğduğu zaman tüm yıldızların ışığı söner!..” Ardından da şunu ekledi; “Vali ve kaymakamlarımıza kömür dağıttırıyorlar. En çok üzüldüğüm konulardan birisi bu…”
Küçük bir ilçenin yerel gazetesinde köşe yazarı olduğumu ve bu cümleleri yazabilir miyim? Diye sorduğumda; “Tabi ki ismimi de ekleyebilirsin.” Dedi, ama adı yüreğimde hep saklı kalacak.
Toros Motel eviniz gibi rahat ve huzurlu, özel itinayla seçilmiş elemanları, cana yakın patroniçesiyle Akdeniz’in koynunda tüm sıkıntılardan arınıyorsunuz üç beş gün de olsa.
Orada kalan dostlara sevgiler yolluyorum.
Not: İşte iğrenç bir örnek. Bir tarikatın önde gelenlerinden birisi altı yaşındaki kızını; 29 yaşında olan bir müridiyle evlendiriyor. Nasıl bir inanç böylesi bir vakaya yeşil ışık yakabiliyor. Bunun adı nedir? Beyler siz neye ve kime inanıyorsunuz. Bunun hesabını yaratıcıya nasıl vereceksiniz. Bu bir sapkınlıktır. Allah belanızı versin!?! Bu iğrenç olay şu an tarafsız TV’lerde yayınlanıyor. Daha bizlerin bilmediğimiz neler var?!..
